Torba na kierownicę i lemondka – jak to pogodzić?

W jeździe na rowerze kierownica odgrywa dużą rolę, nie tylko ze względów zwrotności i bezpieczeństwa. Często staje się ona naszym kokpitem, do którego można przyczepić licznik, dzwonek, reflektor, gps i w końcu specjalną, podręczną torbę.
Osoby, które podróżują rowerami wiedzą jak bardzo przydaje się taka torba z przodu na kierownicy. Przede wszystkim dlatego, że znajduje się na wyciągnięcie ręki i nawet w drodze można coś z niej wyciągnąć albo schować (np. gaz na psy, batona, chusteczkę, itd.). Co jednak zrobić, gdy na kierownicy zbraknie miejsca na torbę, albo gdy chcemy zamontować lemondkę (specjalny uchwyt do bardziej aerodynamicznej i wygodniejszej pozycji) i niemożliwe jest ustawienie torby na tej samej wysokości? Trzeba zamocować dodatkowy uchwyt.

Na rynku nie znalazłem zbyt wiele odpowiednich do torby adapterów/przedłużek. W zasadzie bardzo mi odpowiadał tylko jeden, w kształcie litery „T”, mocowany do wspornika kierownicy (waga – jedynie 110 g). Wyrób angielski, płatność w funtach (16,99 + wysyłka) – drogo, zbyt drogo.

Postanowiłem więc samemu zrobić podobny, dostosowany do umieszczenia torby pod lemondką (torba poniżej uchwytu miała się otwierać).

Koncepcja wykonania takiego mocowania w możliwie najprostszy sposób, bez warsztatu i połączonego funkcjonalnie z lemondką, zajęła mi trochę czasu. Ponieważ w doborze sprzętu i akcesoriów rowerowych dążę do minimalizacji wagi, założyłem sobie, że mój uchwyt ma być aluminiowy, tani i wytrzymały, gdyż torba najczęściej jest znacznie obciążona elektroniką (aparat, powerbanki, latarka, scyzoryk, itp. – nie mniej niż 5 kg). Nie mam warunków ani sprzętu do spawania, zwłaszcza aluminium, więc w grę wchodziło raczej skręcenie mostka z kawałkiem aluminiowej, poprzecznej rurki. Znalazłem więc używaną, prostą, aluminiową kierownicę.

Zależało mi na kolorze czarnym, aby estetyka również została uwzględniona przy projektowaniu. Pytanie tylko – połysk, czy mat? Z doświadczenia wiem, że na rurkach matowych akcesoria lepiej się trzymają (nie obracają się). Zamówiłem również mostek, z jakichś leżaków magazynowych, o średnicy chwytu dostosowanej do wspornika kierownicy i poprzeczki. Mostek miał również odpowiedni kąt i długość. Te dwa parametry trzeba także wziąć pod uwagę, żeby dopasować wysokość położenia torby np. do lemondki umiejscowionej ponad nią (torba musi się otwierać bez zdejmowania lemondki).

Kierownicę przyciąłem brzeszczotem do odpowiedniej długości (tak, aby wystawała przynajmniej po 0,5 cm z każdej strony, poza szerokość rozstawu pasków-naciągaczy od torby). Ewentualne zadziory powstałe przy cięciu należy ładnie wyszlifować delikatnym pilniczkiem (może być nawet taki do paznokci, bo aluminium łatwo poddaje się obróbce). Kiedy wykończymy końcówki, zamykamy je plastikowymi korkami (kierownica w miejscu cięcia musi mieć średnicę taką do jakiej oryginalnie przeznaczone były te zatyczki).

Mostek, który do mnie dotarł, mimo aluminiowej konstrukcji, okazał się ciężki (pogrubione główki chwytów i 4 śruby mocujące, waga: 200 g. Mimo to, pasował idealnie, w tym również estetycznie. Został więc przykręcony do wspornika kierownicy, najniżej jak się dało. Moja kierownica była lekko gięta i to zgięcie pozostało również na skróconej części. Aby napinacze torby nie ześliznęły się z poprzeczki, przykręciłem ją do mostka zgięciem w kierunku rowerzysty.

Zamocowany uchwyt prezentuje się wyśmienicie, nawet bez torby. Wygląda jak część roweru. Jest bardzo wytrzymały, może nawet bardziej, niż sama kierownica. Waży jedynie 100 g więcej, niż się spodziewałem. Jednak przy komforcie podróżowania z lemondką i otwieraną torbą, umieszczoną pod nią, można tę wadę pominąć.

Koszta:

• wspornik kierownicy Vitus A-H ALU razem z wysyłką: 24 zł;
• kierownica Nishiki ALU 565 mm + wysyłka: 23 zł;

PS Uchwyt ma jeszcze jedną ważną zaletę – nie napina dodatkowo linek hamulców i przerzutek! Dzięki temu założenie torby nie rozreguluje nam przerzutek, jak to ma często miejsce przy mocowaniu bezpośrednio na kierownicy.